1. Δεν σέβεσαι την πείνα σου, είτε βιολογική είτε συναισθηματική.
2. Δεν τρως αρκετά από φόβο μήπως βάλεις βάρος.
3. Το φαγητό που τρως δεν είναι αρκετό.
4 Έχεις τη νοοτροπία του "όλα ή τίποτα" σε ό,τι έχει να κάνει με το φαγητό.
5. Παλεύεις να βρεις ευχαρίστηση και ασφάλεια στη ζωή σου.
6. Δεν τρως ευσυνείδητα - Δεν είσαι παρών - παρούσα την ώρα του φαγητού.
7. Αφιερώνεις πολύ χρόνο σε ό,τι σου δημιουργεί πνευματική, σωματική και συναισθηματική εξουθένωση.
8. Γυμνάζεσαι και δεν δίνεις στο σώμα σου το φαγητό που χρειάζεται.
Σε έναν "ιδανικό" κόσμο θα τρώγαμε μόνο όταν το σώμα μας χρειαζόταν ενέργεια (θερμίδες).
Όμως είμαστε άνθρωποι κι αυτό σημαίνει ότι θα φάμε κάτι, ακόμα και αν δεν έχει να κάνει με τις βιολογικές μας ανάγκες.
Μπορεί να φάμε για να γιορτάσουμε ή επειδή βαριόμαστε, κάτι που είναι φυσιολογικό, όταν γίνεται περιστασιακά και με επίγνωση.
Τι γίνεται όμως όταν το να τρώω ενώ έχω χορτάσει γίνει συνήθεια; Τι γίνεται όταν ο μόνος τρόπος να έρθω σε επαφή με τα συναισθήματά μου είναι μόνο μέσω του φαγητού;
Πριν απαντήσεις σε αυτές τις ερωτήσεις, όμως, πάρε 2' για να σκεφτείς: "Εγώ, γιατί συνεχίζω να τρώω ενώ έχω χορτάσει; Ποιοι είναι οι δικοί μου, προσωπικοί λόγοι;"